Πρωταπριλιά

Το "ποθώ" να ' ταν 

αλήθεια  στον ψεύτικο 

κόσμο του "πρέπει ".

Πασχαλιά

Με μωβ λουλούδια 

γέμισες σαν έμαθες

την Ανάσταση! 

Χρόνος

Ανελέητος,

πανδαμάτωρ, σχετικός 

και παυσίλυπος. 

Γαῖα

Αρχαία Μήτρα 

Ζωοδότρα μάνα γη

Πατρίδα όλων. 

Εὖ + ἀγγελία

Εὖ + ἀγγελία

Διπλή εορτή 

Ευαγγελισμός έθνους 

Σωτήρος γέννα

Διπλό όνομα

Άγγελος Ευάγγελος

γιορτινή μέρα 

Σωτήριες Υάδες*

Βροχή βάλσαμο

στο σμίξιμο της φωτιάς 

με τον αέρα 

Βροχή που πέφτει 

και ξεδιψά δύο στοιχειά

ερωτευμένα.

*Στην ελληνική μυθολογία οι Υάδες, λέξη που σημαίνει «οι της βροχής», ήταν αδελφές Νύμφες, που έφερναν τη βροχή (από το αρχαίο ρήμα υώ = βρέχω).

Άδηλος νήσος

Νησάκι σώζεις 

τη Λητώ, γεννάς θεούς 

και βγαίνεις στο Φως.

Η Δήλος ήταν η «Άδηλος νήσος», το νησί που δεν φαινόταν, επειδή έπλεε πότε εδώ και πότε εκεί τριγυρνώντας μέσα στο Αιγαίο. Κι αν γλίτωσε από αυτή τη μοίρα και απέκτησε όνομα ένδοξο, το οφείλει σε μία από τις πολλές αταξίες του βασιλιά των θεών. Ο Δίας ερωτεύτηκε την θεά Λητώ και αποτέλεσμα του έρωτα αυτού ήταν μία επεισοδιακή εγκυμοσύνη κι ένας επώδυνος τοκετός που κράτησε εννέα μέρες. Όταν ήρθε η ώρα της γέννας, η Ήρα έκανε ό, τι μπορούσε ώστε να μην βρει η Λητώ τόπο να γεννήσει. Όπου πήγαινε την έδιωχναν από φόβο για τα αντίποινα της Ήρας. Ο Δίας τότε παρακάλεσε τον αδελφό του, Ποσειδώνα, να παραχωρήσει το πλωτό νησί που είχε στην κατοχή του και το οποίο ονομαζόταν τότε Αστερία και Ορτυγία. Σε αντάλλαγμα του έδωσε την Καλαβρία. Ο Ποσειδών τοποθέτησε τον περιφερόμενο βράχο στο κέντρο του Αιγαίου και το σταθεροποίησε με τέσσερεις διαμαντένιες αλυσίδες και από «άδηλος» η νήσος έγινε «Δήλος», δηλαδή φανερή, ενώ τα νησιά που αγκαλιάζουν κυκλικά τη Δήλο ονομάστηκαν Κυκλάδες.Σε αυτό λοιπόν το νησί, στην ιερή του λίμνη, κάτω από έναν φοίνικα η κυνηγημένη Λητώ γέννησε την Άρτεμη και τον Απόλλωνα μετά από ταλαιπωρία εννέα ημερών. Μόλις γεννήθηκε ο Απόλλων ο τόπος γέμισε λουλούδια και φως, η φύση ξύπνησε και η Λητώ φρόντισε να γίνει το νησί πλούσιο και σεβαστό απ’ όλον τον κόσμο, όπως ακριβώς είχε υποσχεθεί. Έτσι, η μικρή, άνυδρη και άγονη Δήλος απέκτησε την αίγλη που την συνόδευσε για πολλές χιλιετίες.

https://www.grethexis.com/delos-apollos-sacred-birthplace/

Ζῶν ὕδωρ

Ιερό στοιχειό

καθαρτήριο νάμα 

πηγή της ζωής .

Πυξίδα

Φωτεινός φάρος 

ζωής η θάλασσα των

παιδικών χρόνων .

Τρισωμία 21

Περίσσευμα σε

χρωμόσωμα κι αγάπη

στην Ύπαρξή σας. 

Ποίηση

Αλληγορική 

θέαση του κόσμου με

μάτια της ψυχής. 

Παλέτα

Όλος ο κόσμος 

πολύχρωμη γειτονιά 

έγχρωμης φύσης.

Χελιδόνισμα

Ταξιδιάρικη

ψυχή που πάντα γυρνάς 

όπου αγαπάς.

Δωρητής

Χρυσόμαλλο το

δέρας σου Ιάσονα 

έσωσες ζωές. 

Στη μνήμη του Ιάσονα που έδωσε ζωή σε 6 συνανθρώπους μας.

Κυρά-Σαρακοστή

Εφτά ποδάρια...

μακρύς ο δρόμος μα θα' 

ρθει Ανάσταση !

Η κυρά-Σαρακοστή είναι έργο της Μ. Σκανδάλη όταν ήταν μαθήτρια στο 1ο ΓΕΛ Νέας Σμύρνης. 

Ανίκατοι μάχαν

Έρως κι Ελπίς,

αιώνιοι εραστές ,

άσβεστη φλόγα. 

Αμυγδαλιά

Γυμνά κλαδιά τα

ανθίζεις , χειμέριες

νάρκες τις ξυπνάς. 

Μια στιγμή

Να ' χα φτερά να πέταγα 

να σ' άγγιζα για λίγο 

στα χέρια σου να πέθαινα 

να αναστηθώ, να ζήσω .

Χαρταετός

Αμόλα ψηλά

καλούμπα και ψυχή στο

βαθύ γαλάζιο.

 

Γαϊτανάκι

Χορό σε κύκλο ,

φίλοι κι αδέρφια με

γαϊτάνια ζωής. 

γαϊτάνι: πολύχρωμη κορδέλα 

Αχθοφόρος

Σαράκι ψυχής 

σισύφειος βράχος και

αδιέξοδο. 

Αναζήτηση

Πίσσα σκοτάδι 

ούτε μια ακτίνα του

φωτός μέσα μας.

Καρναβάλι

Μάσκες πάλλευκες

του "φαίνεσθαι" που κρύβουν

το μαύρο "είναι".

Διαγγέλματα

Προμηθέας :" Η

ζωή όλων σεβαστή 

ανεξαιρέτως". 

Κράτος και Βία :

"Δυο μέτρα και δυο σταθμά 

για τη ζωή σας".

Χωρίς σύνορα

Χωρίς σύνορα 

Όταν το μακρινό γίνεται κοντινό 

Όταν το ξένο γίνεται δικό σου

Τότε "δεν μπορώ να αναπνεύσω" γιατί "πονάω"...

Ελεύθεροι πολιορκημένοι;

Όλος ο κόσμος 

ένα Μεσολόγγι με

λεύτερη ψυχή;

 

Σάββατο ψυχών

Χωρίς στάρι και

κονιάκ• Μνημόσυνο με

στίχους και δάκρυ.

Χρονοκάψουλα

Λύσιε Βάκχε

ταξιδεύεις στο χρόνο 

την Τσικνοπέμπτη. 

*Λύσιος  Διόνυσος- ο θεός που λύνει/διώχνει τα άγχη της καθημερινότητας. 

Συγκοινωνούντα δοχεία

Τέχνη χαρίζεις 

την αθανασία στη

θνητή ζωή μας.

Υ.Γ Στη μνήμη του Γιάννη Μπεχράκη 

Γυναίκα τυφλή πρόσφυγας στην Κω: «Δεν θα ξεχάσω τον Αύγουστο του 2015 στην Κω, όταν είδα μια γυναίκα κάπως ηλικιωμένη να κάθεται στην αμμουδιά. Ο ήλιος μόλις είχε ανατείλει και της φώτιζε το πρόσωπο. Χαμογελούσε. Ήταν μια πολύ ήσυχη στιγμή. Μη θέλοντας να καταστρέψω αυτή την αρμονία και τη γαλήνη, τράβηξα μερικές φωτογραφίες από κάποια απόσταση -στην παραλία πηγαινοερχόταν κόσμος, φωτογράφοι, πρόσφυγες- και κάποια στιγμή την πλησίασα και της έδωσα ένα γλυκό, έτσι σαν καλωσόρισμα ελληνικό. Και τότε κατάλαβα πως ήταν τυφλή! Η ψυχή μου πλημμύρισε από συγκίνηση. Μου έπιασε το χέρι και, συνεχίζοντας να χαμογελά, άρχισε να μου λέει ότι ένιωθε ευγνώμων που είχε μπορέσει να φτάσει έως εδώ, που μπορούσε να νιώθει αυτό το αεράκι και τη μυρωδιά της θάλασσας. Ένιωθε ξανά ότι υπάρχει ελπίδα γι’ αυτήν, για τα παιδιά και τα εγγόνια της. Ήταν Παλαιστίνια και ήταν η δεύτερη φορά που ξεριζωνόταν, την πρώτη ως πρόσφυγας από την Παλαιστίνη στη Συρία και τη δεύτερη από τη Συρία στην Ευρώπη. Και παρ’ όλα αυτά δεν είχε χάσει την πίστη της στην ελπίδα και στην ομορφιά του κόσμου».

 «Η αποστολή μου είναι να εξασφαλίσω ότι κανείς δεν θα μπορεί να πει: “δεν γνώριζα”»

Άνοιξη

Ήρθες να λιώσεις 

τους πάγους και της ζωής 

μας τους χειμώνες.